Arabasız bir insan olarak trafik cezası yemeyi nasıl başardım? Tabi ki bisikletle... Bir kaç gündür doğmak bilmeyen güneş ve yağmurlu hava yüzünden işe erken gitmeyi beceremiyordum. Sabah toplantılarına yetiştiğimiz ve işimizi zamanında teslim ettiğimiz sürece giriş-çıkışlara karışan olmuyor. Güneşin doğmasını beklediğim için pilini değiştirdiğim halde çalışmayan ve ikiye ayrılmış şekilde tamir edilmeyi bekleyen ön bisiklet... Continue Reading →
İngiltere'de yaşadığım yıllarda, çocukluğumdan sonra ilk kez bisiklet hayatımın bir parçası oluştu. Bu kez eğlence için değil de ulaşım için. Eğlenceli değil demek değil tabi ki bu...Hayat kolaylaştıran, ulaşımı ucuzlatan, şehri farklı açılardan görmeyi sağlayan bu icatla ilişkimi Türkiye'de sürdürmek istedimse de yeterince dirayetli olmadığım meydana çıktı. Yokuşlar ve bisikletileri takmayan sürücülerle mücadelede çabuk pes... Continue Reading →
Hollanda’da ulaşım deyince benim aklıma iki ihtimal geliyor: tren ve bisiklet. Bu memleketin neden bisikletlerin hakimiyeti altında olduğunu anlamak çok zor değil. Düz bir kere… Bisiklet hayatın ayrılmaz bir parçası. Tren ulaşımı da öyle. İnsanlar başka başka yerlerde yaşayıp başka başka yerlerde çalışıyor. Ülke küçük, ulaşım da iyi olunca bir eziyete dönüşmüyor bu durum. Toplu... Continue Reading →
sub caelum 